Gaza Flotilla: 'Elk Palestijns leven dat gered wordt, is een daad van verzet tegen de genocide”

Terwijl westerse media wegkijken, organiseert de internationale solidariteitsbeweging zich in het verzet tegen de genocide in Gaza. Hanne Bosselaers ging aan boord van de Conscience, een schip dat deel uitmaakt van de Gaza Flotilla. Enkele uren na dit interview werden meerder schepen illegaal onderschept door het Israëlische leger.

Hoe kwam je terecht bij de Gaza Flotilla?

Hanne Bosselaers. Mijn engagement begon lang voor de recente gebeurtenissen. In 2013 werkte ik voor Awda in Gaza om onze groepspraktijk van Geneeskunde voor het Volk in Molenbeek te verbinden met een eerstelijnscentrum van Awda in Beit Hanoun. Ik was daar vijf maanden en er was toen al de realiteit van blokkade en bezetting. Er was een tekort aan medicijnen, drie bomaanslagen op rij, doden in elk gezin, ...

De Palestijnen kregen toen een plek in mijn hart en ik ben hun oproep tot solidariteit blijven volgen en blijf vechten voor hun vrijheid. Ik was actief bij organisaties als Intal, Geneeskunde voor het Volk en Viva Salud. Uiteraard nam deze betrokkenheid sterk toe sinds 7 oktober 2023, bij het begin van de genocide.

De Flotilla Coalition bestaat al sinds 2007. Het is dan ook de 32ste keer dat boten uitvaren naar Gaza. Dat internationale netwerk bestaat uit Europeanen, Amerikanen, Turken en Noord-Afrikanen en bestaat al 17 jaar.

Hoe komt dit soort actie concreet tot stand? Word je rechtstreeks gecontacteerd of gebeurt dat via een bestaand netwerk?

Hanne Bosselaers. Het is een heel breed netwerk van mensen met ervaring in de strijd voor Palestina. Het werkt nationaal en internationaal. De Flotilla Coalition bestaat al sinds 2007. Het is dan ook de 32ste keer dat boten uitvaren naar Gaza. Dat internationale netwerk bestaat uit Europeanen, Amerikanen, Turken en Noord-Afrikanen en bestaat al 17 jaar.

De deelnemers benadrukken dat het debat niet over hen gaat maar over Gaza. Waarom is het zo belangrijk om onze blik vandaag op Gaza gericht te houden?

Hanne Bosselaers. Omdat de genocide doorgaat. De afgelopen weken waren extreem dodelijk. Israël is begonnen Gaza-stad met de grond gelijk te maken. Momenteel belegeren ze nog steeds het Al-Fa (of Al-Shifa) ziekenhuis, het grootste ziekenhuis in Gaza. Dat functioneert nog gedeeltelijk, ook al werd het in 2024 verwoest. Ze zijn bezig het stadscentrum leeg te halen om het te bezetten, ze bombarderen de laatst overgebleven gebouwen plat en verplaatsen de bevolking naar een nog kleiner gebied. Het is werkelijk een totale vernietiging, en die verloopt steeds sneller. Ook als onze media dit niet meer laten zien, mogen wij zeker niet wegkijken. Wij zijn deel van de mensheid, en die kan niet anders meer dan de oproep volgen van de Palestijnen om deze genocide te stoppen. De regeringen doen het niet. Die hadden allang humanitaire hulp kunnen sturen om de illegale blokkade te doorbreken.

Hoe blijven jullie vanaf de boot in contact met Gaza om op de hoogte te blijven en met de mensen daar te praten?

Hanne Bosselaers. Op onze boot zijn vooral gezondheidswerkers en journalisten. Ik organiseerde een videoconferentie met onze collega's van Awda, die live verslag deden van hun leven onder de genocide in hun ziekenhuizen en klinieken. Dat waren heel concrete en ontroerende getuigenissen. Ze hebben veel vertrouwen in onze komst naar Gaza en putten er echt hoop en moed uit als ze zien dat collega's uit de gezondheidszorg van over de hele wereld in actie komen en zij niet worden vergeten. Ook journalisten hebben contact met hun collega's. Gisteravond hebben we bijvoorbeeld een herdenking georganiseerd voor alle journalisten en gezondheidswerkers die door Israël werden gedood.

De Gazanen zijn absolute voorbeelden van volgehouden dienstvaardigheid voor hun volk en het waarborgen van waardigheid en menselijkheid

Wat is de sleutelrol van gezondheidswerkers in Gaza?

Hanne Bosselaers. In principe is het de rol van gezondheidswerkers om het recht op gezondheid voor iedereen te waarborgen. Maar we leven in een kapitalistisch systeem dat gezondheidszorg commercieel maakt en patiënten als klanten ziet. Geconfronteerd met deze situatie zijn de Gazanen absolute voorbeelden van volgehouden dienstvaardigheid voor hun volk en het waarborgen van waardigheid en menselijkheid. Voor hen is elk Palestijns leven dat gered wordt ook een daad van verzet. Verzet tegen genocide.

Mohamed Salah vertelde hoe er tijdens de belegering van het ziekenhuis omwille van brandstoftekort geen mechanische beademing meer was voor patiënten op intensive care. Dan hebben de verpleegkundigen 72 uur lang handmatig de beademing verzekerd. Dat wil zeggen op een ballon drukken op het ritme van de ademhaling, drie dagen lang om de beurt een half uur, om het leven van een gewonde te redden. Dat is wat ze doen. Zij zijn de echte helden van het volk

Hoe verlopen uw dagen aan boord met 92 mensen?

Hanne Bosselaers. De dagen gaan zo snel voorbij. We zijn met 92 mensen, dus is er veel sociale interactie. Maar we hebben ook briefings. Elke ochtend geven we een update over de situatie in Palestina, de politiek en de vredesakkoorden. We bereiden ook ons aankomstplan voor: wanneer we in het gebied geraken waar we aangevallen of onderschept dreigen te worden, en wanneer we zullen ontvoerd worden. Op dit alles bereiden we ons mentaal voor. Twee keer per dag hebben we ook veiligheidsoefeningen. Dan worden we aan dek geroepen om te oefenen in onze reddingsvesten.

We hebben ook dagelijkse taken: koken, de boot en de toiletten schoonmaken. De artsen hebben wachtdiensten van 8 uur om gezondheidsproblemen aan te pakken. In het begin hadden we gevallen van zeeziekte, nu infecties die de ronde doen en kleine ongevallen. We zijn ook bezig met de humanitaire hulp en hebben alle medicijnen gesorteerd. 's Avonds hebben we een tweede debriefing en een culturele activiteit, zoals zingen, herdenken of Palestijnse poëzie lezen, om banden te smeden .

Tot slot, hoe ervaar je de stress van de Israëlische onderschepping, die binnenkort zou moeten gebeuren?

Hanne Bosselaers. Er is hier eigenlijk weinig stress. Ik denk dat de stress hierbuiten veel erger is, bij mijn man bijvoorbeeld of bij mijn familie. We hebben in detail gevolgd hoe het verliep met de Global Sumud Flotilla. Onze boot staat onder leiding van vier vrouwen, die allemaal meegedaan hebben met andere flottillas. Ze vertellen ons over hun voorgaande ervaringen. We weten dat wat ons kan overkomen toch maar een fractie is van wat de Palestijnen al 77 jaar lang elke dag overkomt. Voor ons zijn dit zaken van voorbijgaande aard, er komt een einde aan. We kunnen twee dagen gevangen zitten naast Palestijnen die daar ook zijn, niemand weet voor hoe lang. We zijn mentaal voorbereid. We hopen dat het feit dat onze rechten, als witte Europeanen, zichtbaar worden geschonden, de boodschap kan versterken en de aandacht zal richten op de Palestijnen.